De eerste dag in het Huis was ontzettend intensief. Alle nieuwe indrukken, het onwennige werk achter de bar, de op seks beluste klanten met hun onverholen blikken, de talloze vragen die ik als nieuwkomer kreeg en het terugkerende geluid van knippende vingers. Hoewel ik toch echt mijn best deed om mijn gedrag aan te passen aan de wensen van de dokter viel ik vaak onwillekeurig terug in mijn vaste gewoontes. Ik vond het ronduit moeilijk mijn gedrag aan zijn wensen aan te passen.
Om een uur of negen 's avonds mocht ik me terugtrekken in het kamertje dat ik met Rosa deelde. Hoewel ik doodmoe was, was slapen een illusie. Eenmaal alleen en onbespied lieten heimwee en eenzaamheid zich niet langer wegdrukken. Ik voelde me doodongelukkig en liet mijn tranen rijkelijk stromen. Voor de zoveelste keer vroeg ik me af wat ik hier deed.
Het was ver na middernacht toen Rosa ook naar boven kwam. Ik probeerde me muisstil te houden en te doen alsof ik sliep, maar mijn ingehouden gesnotter verried me alsnog. Het duurde dan ook niet lang voordat ze op de rand van mijn bed kwam zitten en zachtjes over mijn rug streek.
"Meisje toch." zei ze zacht. "Ik weet hoe je je voelt. De eerste week is verschrikkelijk. We hebben het allemaal moeten doormaken. Maar het went, geloof me. Over een paar dagen gaat het stukken beter."
Ik schokschouderde en begon weer onbedaarlijk te huilen.
"Schuif eens op."
Ze sloeg de dekens open en kroop naast me in lepeltjes houding. Het bed was zo smal dat we wel tegen elkaar aan moesten liggen. Haar blote lijf tegen mijn broekje en gebreide hemdje van thuis. Maar haar genegenheid deed me goed. Als een grote zus nam ze me in haar armen en drukte lieve kusjes op mijn huid.
"Het komt allemaal goed," fluisterde ze.
Uit haar mond klonk het geruststellend. Ik was bereid alles van haar aan te nemen, wat ze me ook zou vertellen. In haar nabijheid voelde ik me minder ellendig. Terwijl ze mijn arm en hals streelde werd ik langzaam rustiger, tot ik uiteindelijk wegzakte in een diepe dromeloze slaap.
De volgende dag was Rosa opvallend stil en in zichzelf gekeerd. Bij de lunch at ze nauwelijks en reageerde kribbig op elke vraag. De andere meiden haalden onverschillig hun schouders op en negeerden haar verder, maar ik zag dat de dokter haar nauwlettend in de gaten hield. Wist hij hier meer van?
Tijdens een onbewaakt moment sprak ik haar aan: "Rosa?"
Ze scheen mijn gedachten te raden want ze schonk me een matte glimlach en omhelsde me.
"Het ligt niet aan jou," wuifde ze mijn onrust weg. "Ik heb mijn dag niet vandaag maar dat gaat vanzelf weer over. Laat me maar."
Haar eerste klant was na een kwartier alweer beneden en deed zijn beklag. Na de tweede ontevreden klant riep de dokter Rosa bij zich in het 'strafhok', zoals de meiden het noemden. Dit was een klein kantoortje achter de bar waar de dokter de administratie deed. Er stond een kluis waarin de opbrengsten van het Huis werden opgeborgen, een bureautje, twee stoelen en een slaapbank. Die bank was multifunctioneel werd me toevertrouwd. Hij werd incidenteel gebruikt om even bij te komen van een heftige ervaring, om te rusten wanneer iemand zich niet lekker voelde, en soms voor een vluggertje met de dokter. Maar het strafhok dankte zijn bijnaam vooral aan het feit dat de meiden daar een reprimande kregen als ze zich niet aan zijn regels hielden.
Na het intermezzo met de dokter zag ik Rosa boos weglopen. Vijf minuten later stond ze naast me achter de bar in een rode jurk en een gezicht als een donderwolk. Niets hielp. Het leek wel alsof ze met opzet ruzie zocht met iedereen. Bij het volgende incident had de dokter geen woorden meer nodig. Met zijn gestrekte arm wijzend naar de deur stuurde hij haar weg. Ik wilde achter haar aan maar hij hield me tegen.
"Doe maar niet," zei hij. "Je kunt niets voor haar betekenen. Ze trekt wel weer bij."
"Maar..." Ik aarzelde. "Jij weet wat haar dwars zit hè?"
"Het is niet aan mij je dat te vertellen, Joke. Als Rosa wil zal ze dat zelf doen."
Waar ze bleef weet ik niet. Ik zag haar niet meer tot 's avonds mijn dienst erop zat en ik ons kamertje opzocht. Bij het licht van een schemerlampje vond ik haar in tranen op het bed. Gisteren had ik een sterke vrouw gezien, maar vandaag was ze een emotioneel wrak. Nu was het mijn beurt om haar te troosten en legde mijn hand op een schokkende schouder. Hoewel ik geen idee had wat haar mankeerde had ik met haar te doen.
"Wil je erover praten?"
"Nee," luidde het antwoord. Maar ze draaide zich naar me om en pakte mijn hand. "Kom je even bij me?"
Ook zonder die wanhopige blik had ik haar verzoek ingewilligd. Om te voorkomen dat mijn jurk kreukte trok ik hem uit. Met niet meer aan mijn lijf dan een onderbroekje stapte ik naast Rosa in bed en legde mijn hoofd op het kussen dat nat was van haar tranen. Zij was - het verbaasde me al niet meer - volkomen naakt toen ze zich in mijn armen nestelde.
We zwegen. Wat kon ik zeggen? Ik wist immers niet wat haar zo verdrietig maakte. Omdat ik niets beters kon bedenken kriebelde ik in haar nek en haren. Sientje en ik deden dat ook bij elkaar als we ziek of treurig waren. Geduldig luisterde ik naar Rosa's snikken dat gelukkig geleidelijk afnam. Onder mijn armen voelde ik hoe haar lichaam zich een beetje ontspande.
"Mijn zoontje wordt vandaag drie," zei ze plotseling.
"Watblief?" Had ik dat goed verstaan?
"Ja," fluisterde ze terwijl ze langs me in het niets staarde. "Voordat ik hier kwam werken heb ik een kind gekregen. Hij heet Pepijn. Zijn naam is het enige wat ik hem mocht geven."
"M... Maar..." stotterde ik. "Waar is hij dan?"
"Een kinderloos echtpaar heeft hem geadopteerd."
Haar stem klonk bitter. Ik kon de woorden niet vinden die ik zocht want ik kende haar nog geen twee dagen. Hoe wereldvreemd ik was bleek ook nu weer. Wist ik veel hoe wreed het leven soms kon zijn?
Rosa's mondhoeken krulden even omhoog. "Je bent een schatje, Joke. Je bent veel te lief en onschuldig voor dit vervloekte leven. Beloof me dat je hier weggaat zodra de kans zich voordoet."
Met horten en stoten vertelde Rosa haar verhaal. Ze was zonder vader opgegroeid. Haar moeder was een arme weduwe die met naaiwerk de eindjes aan elkaar knoopte, maar ze overleed ten gevolge van een longontsteking toen haar enige dochter vijftien jaar was. Daarop belandde Rosa in een weeshuis waar het recht van de sterkste gold. Ze moest vechten om te overleven. Tevergeefs probeerde ze meermaals weg te lopen. Een jaar later werd ze opgenomen in een streng christelijk pleeggezin in de Achterhoek. Haar pleegouders gebruikten haar als onbetaald kindermeisje voor hun vijf kleine kinderen en als hulp op de afgelegen veeboerderij. Haar leven bestond vanaf dat moment uit zestien uur per dag keihard werken en het geloof, waartoe ze werd gedwongen zich te bekeren.
Maar hoe christelijk het gezin ook was, haar pleegvader kwam 's nachts regelmatig naar haar tochtige zolderkamertje waar hij haar seksueel misbruikte. Tweemaal werd Rosa zwanger en beide keren werd ze naar een oude vrouw gebracht die in het diepste geheim abortussen pleegde door een breinaald in de baarmoedermond te prikken. De daarop volgende infecties kostten haar bijna het leven.
Toen ze voor de derde maal zwanger was slaagde Rosa erin weg te komen. Door zich te verstoppen in een goederenwagon kwam ze in Rotterdam terecht waar ze tijdelijk onderdak vond bij het Leger des Heils. Daar kreeg ze van een welwillende maatschappelijk werkster het adres van een vrouwenarts.
"Als hij je niet kan helpen, kan niemand je helpen," werd haar verteld.
En zo stond de achttienjarige Rosa op een goede dag op de stoep van de dokter. Hij bood haar op de eerste plaats een luisterend oor en op de tweede plaats een voorlopige logeerplek bij zijn huishoudster Magda. Haar zwangerschap was te ver gevorderd voor een abortus, maar met haar eerdere ervaringen nog vers in het geheugen wilde Rosa dat ook niet. Na lang wikken en wegen besloot ze haar kindje niet in haar eentje op te voeden, maar af te staan voor adoptie. De dokter kende een kinderloos stel dat bereid en in staat was de baby een liefdevolle en stabiele toekomst te bieden. Het zou hem aan niks ontbreken beloofde hij.
Hoewel haar hart brak ging Rosa akkoord. Ze bracht de laatste maanden van haar zwangerschap door in Moederheil, een tehuis voor ongehuwde moeders bij Breda. Meteen na de bevalling werd Pepijn bij haar weggehaald. Ze mocht hem niet zien of vasthouden. Dat maakte het afscheid onnodig emotioneel, aldus de nonnen. Ze kon hem het beste zo snel mogelijk vergeten. Maar er was sindsdien geen dag voorbij gegaan dat Rosa niet aan haar zoon dacht. Verstandelijk wist ze dat ze de enig juiste beslissing had genomen in het belang van haar kind. Maar haar gevoel stond daar lijnrecht tegenover.
"Een andere vrouw heeft vandaag een taart voor Pepijn gebakken," snikte ze. "Met drie kaarsjes die hij mag uitblazen. Hij is het stralende middelpunt van de dag. Hij wordt geknuffeld en gekust, maar ik... Zijn eigen moeder... Hij weet niet eens dat ik besta."
Achter mijn ogen brandden mijn eigen tranen. Mijn tong was verlamd. Mijn hart bonkte achter mijn ribben. Ik probeerde uit alle macht te bedenken hoe ik haar verdriet kon verzachten. Verder dan mijn armen om haar heen slaan en haar stevig tegen me aan houden kwam ik niet. Wat kon ik zeggen? Dat alles goed zou komen? Op loze woorden zonder betekenis zat ze niet te wachten.
Nu begreep ik de uitspraak van de dokter 'dat zijn meisjes al gepokt en gemazeld waren' toen ze bij hem kwamen. Ik zou spoedig leren dat de aanleiding voor mijn aanwezigheid in het Huis weinig voorstelde vergeleken bij die van mijn collegaatjes. Zonder uitzondering hadden ze allemaal een voorgeschiedenis van seksueel misbruik, incest, geweld of straatprostitutie voordat de dokter zich over hen ontfermde.
"Mag je Pepijn echt nooit meer zien?" vroeg ik aarzelend. "Ook niet als hij ouder is?"
"Nee. Dat is voor beide partijen het beste. Wat zou ik hem moeten vertellen? Dat zijn moeder een hoer is en zijn vader een verkrachter...? Dat doe je je ergste vijand niet aan."
Ik knikte peinzend. Ergens had ze wel een punt. Maar ze betaalde wel een ongekend hoge prijs door zichzelf weg te cijferen. Mijn respect voor haar groeide. Met een verfrommelde zakdoek veegde Rosa haar tranen weg en snoot haar neus erin leeg. Ze zuchtte nog eens diep.
"Het is eigenlijk maar goed ook dat hij een andere moeder heeft want ik kan geen taarten bakken. Ik ben een ramp in de keuken."
We keken elkaar even aan en lachten toen om haar zelfspot. Dit was Rosa zoals ik haar zou leren kennen. Hoe groot haar tegenslag ook was, ze wist er altijd wel een humoristische twist aan te geven. Ze had een enorm relativeringsvermogen waardoor ze zich door elke probleemsituatie heen sloeg. Ik kon waarschijnlijk meer van haar leren dan alleen 'het vak'.
"Je bent lief," zei ze en kuste me op mijn wang.
Ik deed hetzelfde bij haar. "Jij bent ook lief."
Het volgende moment voelde ik haar lippen op de mijne. In opperste verwarring wist ik niet wat me overkwam toen haar tong nog iets verder ging. Toch opende ik mijn mond en beantwoordde haar tongzoen. Haar kus voelde anders dan die van de dokter. Zacht. Teder. Liefdevol. Vrouwelijk. Langzaam gaf ik me eraan over. Minutenlang zoenden we tot ze mijn hand naar haar borst leidde. Tegelijkertijd omvatten haar vingers de mijne. Ik hoorde mezelf zuchten toen haar lippen zich vervolgens om mijn tepel sloten. Ze zoog eraan. Lekker. Ik genoot terwijl ik mezelf afvroeg of ze van mij hetzelfde verwachtte. Mijn aarzeling duurde niet lang. Terwijl mijn opwinding gestaag toenam kneep ik zachtjes in haar borsten.
"Goed zo, Joke," kreunde ze. "Niet stoppen."
Een klein stemmetje in mijn hoofd vroeg waar ik mee bezig was. Ik had van de dokter begrepen dat seks alleen tussen een man en een vrouw plaatsvond. Was het wel normaal wat we nu deden? Geil was het in ieder geval wel. Het jeukte tussen mijn benen en er lekte vocht in mijn broekje. De dokter had me de hele dag niet aangeraakt en ik verlangde naar een orgasme. Maar toen ik Rosa's hand op mijn billen voelde verstijfde ik onwillekeurig.
"Sorry," stamelde ze. Ze liet me meteen los. "Ik dacht... Je hebt natuurlijk nog nooit van vrouwenliefde gehoord."
"Nee. Is dat... zondig?"
Rosa rolde melodramatisch met haar ogen. "Ja natuurlijk. Alle seks die niet bedoeld is om baby's te maken is taboe volgens de sadistische kerken die ons dat plezier misgunnen. Vooral vrouwen mogen er niet van genieten want dan zijn we onzedig en zondig. Maar ik hou van allebei, van mannen én vrouwen. Ik vind zowel een flinke pik als een nat kutje lekker. Vind je het erg?"
Ik schudde overtuigend mijn hoofd. Ze moest niet denken dat ik preuts of geschokt was. "Nee, maar..."
"Ik overval je ermee," maakte ze mijn zin af. "Geeft niet. Laten we maar gaan slapen."
"Bestaat er ook mannenliefde?" vroeg ik toen ze het schemerlampje uitdeed.
Ik hoorde haar grinniken. "Ja, maar ik ga je niet uitleggen hoe dat in zijn werk gaat. Vraag dat maar aan de dokter."
<> <> <>
De volgende dag was Rosa weer helemaal zichzelf. Omdat de dokter 's middags naar Rotterdam moest voor zijn spreekuur kwam ze me helpen achter de bar. Op die manier hield ze tegelijkertijd een oogje in het zeil, hoewel ik best trots op mezelf was want ik kende intussen alle drankjes bij naam en wist welke glazen erbij hoorden. Oogcontact maken met de klanten vond ik minder eng en ook nee zeggen ging me al beter af. Ik merkte dat de mannen niet boos werden als ik hun verzoekjes weigerde en dat sterkte mijn vertrouwen. Verreweg de meesten waren erg aardig, al deden hun onverholen blikken en dubbelzinnige opmerkingen me nog vaak blozen. Gaandeweg ging ik hun grapjes en toespelingen beter begrijpen en soms durfde ik er smakelijk om te lachen. Het vingerknippen nam geleidelijk af en het aantal complimentjes nam toe. Kortom, naarmate ik minder nerveus en gespannen was kreeg ik meer lol in het werk.
"Je doet het goed," bevestigde Rosa nog eens. "Het is tijd voor iets nieuws. Ik ga je de tarieven uitleggen zodat je met de heren kunt afrekenen."
Het streelde mijn ego dat deze taak me al zo snel werd toevertrouwd want het ging om veel geld. De afgelopen dagen had ik gezien dat hier stapels bankbiljetten van eigenaar wisselden. De prijslijst die Rosa onder mijn neus duwde loog er dan ook niet om. Wat hier werd neergeteld voor een uurtje seks was voor een arm gezin genoeg om een week van te leven. Het was ongelijk verdeeld in de wereld.
Doordeweeks was het inderdaad veel drukker dan in het weekend. Ik kreeg weinig tijd om na te denken of heimwee te hebben en werkte bijna aan één stuk door. 's Avonds rolde ik dan ook doodmoe in mijn bed. Voor mijn gevoel lag ik er nog maar net in toen twee ijskoude handen me weer wekten. Slaapdronken protesteerde ik.
"Mag ik me bij jou warmen?" vroeg Rosa liefjes.
Zonder op antwoord te wachten kroop ze naast me. Niet alleen haar handen waren koud.
"Waar ben jij in vredesnaam geweest? Je bent bevroren."
De kachel op kamer zes was uit, vertelde ze, en niemand had hem meer aan de praat gekregen. Helaas had ze de pech dat de andere kamers voortdurend bezet waren. Ze foeterde dat ze vandaag alleen maar sukkels tussen haar benen had gehad. Niemand die de moeite had genomen om haar een beetje te laten genieten terwijl ze toch zo dringend aan een orgasme toe was. Tot overmaat van ramp had de dokter Anemoon gekozen om de nacht met hem door te brengen.
"Hij heeft me al meer dan een week niet meer van dichtbij bekeken. Alsof ik lucht voor hem ben."
Intussen was ik weer klaarwakker, niet in de laatste plaats vanwege haar koude ledematen. In stilte glimlachend hoorde ik haar aan. Er was niemand die Rosa negeerde want ze zorgde er zelf wel voor dat ze gezien en gehoord werd. Ze moest alleen haar frustratie even met iemand delen terwijl haar handen me streelden, wat niet zonder gevolgen bleef. Ik wist niet of ze het bewust deed of niet, maar haar naakte huid tegen de mijne voelde meer dan aangenaam. Mijn lichaam reageerde op de bekende manier al probeerde ik dat niet te laten blijken.
"Joke, je bent helemaal naakt," stelde ze verbaasd vast. "Was je iets van plan?"
Zelfs in het donker deed ze me blozen. "Ik eh..."
Waar geneerde ik me eigenlijk voor? Als er iemand schaamteloos was, was het Rosa wel.
"Ik wilde mezelf vingeren," bekende ik dapper. "Maar ik was zo moe en toen..."
"Ach arme meid, dus jij bent ook nog niet klaar gekomen vandaag? Ik wil je best even helpen hoor."
Dat ging echter net iets te snel en ik bedankte vriendelijk voor het aanbod, maar haar hand lag opeens op mijn buik en toen voelde ze het verschil. Hoe had ik kunnen denken dat ik dit nog even verborgen kon houden?
"Je hebt het gras helemaal weggemaaid," grinnikte ze toen ze mijn gladgeschoren venusheuvel ontdekte. "Mag ik even voelen?"
Opnieuw wachtte ze niet op mijn reactie. Voor ik het wist gleed haar hand tussen mijn dijen en weken mijn knieën bijna automatisch uiteen.
Waarom voelde ik me veel meer vertrouwd bij haar dan bij de dokter? Omdat Rosa een collega was en niet mijn baas? Of omdat we een klik hadden en vriendinnen waren? Maar ik verdiepte me niet in de antwoorden want Rosa verdrong alle andere gedachten naar de achtergrond. In een mum van tijd hoorde ik mijn kut soppen onder haar ervaren vingers. Van kou was geen sprake meer. Naarmate de temperatuur onder de dekens steeg ging ik sneller hijgen en dieper kreunen, vooral toen ze ook een tepel in haar mond nam en daar zachtjes op beet. Ditmaal verzette ik me niet en liet het gewoon gebeuren. Er was geen houden meer aan. Ik kwam klaar met haar duim op mijn klit en haar pompende vingers in mijn kut. Met een geamuseerd lachje keek ze me daarna aan.
"Was het lekker, schatje?"
Ik hoefde het niet te beamen. Haar tong vond de mijne weer en we zoenden alsof dat de normaalste zaak van de wereld was. Ik genoot ervan zonder erover na te denken of me schuldig te voelen. Het leek zo vanzelfsprekend. Intussen streelde ik op mijn beurt Rosa's borsten en probeerde haar lustopwekkende technieken te kopiëren. Een hoorbaar zuchten was mijn dank. Toen de rust in mijn lijf weer was teruggekeerd verdween Rosa's hoofd opeens onder het beddengoed. Onwillekeurig verstrakte ik toch even toen ik begreep wat ze van plan was. Maar het kussen van mijn heuveltje en het likken van mijn lipjes gaf zo'n prikkelende sensatie dat ik me er al snel aan overgaf. Wat maakte het uit? Niemand wist ervan en waarschijnlijk zou niemand er bezwaar tegen hebben. In het Huis was seks net zo normaal als tanden poetsen. Dus wie zou zich er druk over maken?
"Je bent heerlijk," hoorde ik haar gedempt mompelen.
Ik giechelde. "Niet kietelen, gekkie."
Haar hoofd kwam weer tevoorschijn. "Nou, als jij niet gekieteld wil worden mag je het wel bij mij doen."
Ik verschoot. Bedoelde ze dat...? Ja natuurlijk wilde zij ook graag klaarkomen. Ik had haar heus wel verstaan zojuist. Maar ik...? Na twee tellen besloot ik dat het wel aandurfde om haar kut aan te raken. Mijn enige twijfel was...
"Hoe... Hoe moet dat?"
"Gewoon," was haar nuchtere antwoord. "Zoals je het bij jezelf ook doet."
Ze ging naast me op haar rug liggen met haar benen wijd en keek me verwachtingsvol aan. Ik had toch wel wat aanmoediging nodig om mezelf over de denkbeeldige drempel te zetten. Aarzelend bracht ik mijn rechterhand tussen haar benen en beroerde voorzichtig haar schaamlippen. Ze waren net zo glibberig als die van mij.
"Toe maar. Het is een fluitje van een cent want ik ben al zeiknat en botergeil. Je kunt niets fout doen."
Ik vond het spannend. Zo spannend dat ik ongemerkt mijn adem inhield toen ik heel voorzichtig mijn wijsvinger tussen haar schaamlippen liet verdwijnen. Rosa zuchtte genietend. Haar knipoog gaf me moed om de volgende stap te zetten. Mijn vinger gleed moeiteloos verder in haar warme natte spleet. Ze sloot haar ogen.
"Mijn klit," murmelde ze. "Vinger mijn klitje."
Van de zenuwen wist ik niet goed wat wel of niet te doen. In opperste verwarring kon ik haar knopje niet meteen vinden maar haar hand schoot te hulp en leidde me naar het juiste plekje. Ze hield mijn vinger vast en stuurde deze over het kleine, o zo wonderbaarlijke gevoelige dingetje. Afwisselend snel of langzaam, hevig of zachtjes. Net zo lang tot ze haar ogen stijf dichtkneep en haar mond wijd opensperde, waarop een geluidloze schreeuw haar hoogtepunt aankondigde. Met verbazing keek ik toe hoe haar lijf zich spande en schokte, rode konen op haar wangen verschenen om haar vervolgens weer langzaam te zien ontspannen. Ik kon me niet voorstellen dat ik haar daarbij had geholpen, dat ik een andere vrouw had laten klaarkomen. Dat ik zoiets durfde! Ik stond versteld van mezelf. Was ik werkelijk hetzelfde meisje dat nog geen week geleden onwetend en zo groen als gras op de stoep van de dokter had gestaan?
Een dag later proefde ik voor het eerst Rosa's kut op mijn tong.
<> <> <>
Het hek was van de dam. Seks met Rosa werd een vaste dagelijkse gewoonte. Ze leerde me wat ze lekker vond en ik toonde me een ijverige leerlinge. Na elke lange dag achter de bar verheugde ik me op het moment dat ze bij me in bed kroop. Enkel dat vooruitzicht was genoeg om al geil te zijn voordat ze naar boven kwam. Veel voorspel hadden we dan ook niet nodig. Onze eerste orgasmen bereikten we meestal binnen enkele minuten. Daarna vreeën we teder en traag tot we elkaar nog een keer lieten klaarkomen, of tot we samen in slaap vielen. Zonder dat we er afspraken over maakten beschouwden we dit als ons geheimpje. Buiten ons kamertje deden we alsof we 'alleen maar' goede vriendinnen waren. We hielden onderling dezelfde omgangsvormen aan als jegens de andere meiden, wisselden geen speciale blikken uit en lieten dubbelzinnige toespelingen in die richting achterwege.
Intussen ging mijn seksuele opleiding onverminderd verder. Het spel van uitdagen en verleiden dat zich rond de bar afspeelde tussen de klanten en mijn collegaatjes begon me mateloos te intrigeren, vooral omdat ik er zelf niet aan mocht deelnemen. Natuurlijk was dat precies wat de dokter beoogde; mijn nieuwsgierigheid wekken en me uitdagen. Het was zijn opmerkzame blik niet ontgaan dat ik af en toe bloedgeil was terwijl ik geen mogelijkheid had eraan toe te geven, want ik moest immers nee blijven verkopen tegen de klanten. Maar omdat ik losser werd en correctie van mijn gedrag bijna niet meer nodig was, liet de dokter me geleidelijk wat vrijer. Als ik me op mijn gemak voelde bij een klant mocht ik vanaf nu op verzoek mijn borsten even ontbloten, de man eraan laten voelen of hem een kus of tongzoen geven, onveranderd met de toog als onneembaar obstakel ertussen in. Maar alles beneden de gordel bleef vooralsnog bedekt.
De eerste keer dat ik mijn tieten uit mijn jurk wipte en een klant erin kneep was zowel spannend als opwindend, maar na een paar keer was het alleen nog maar erg geil. Ik had alweer een grens verlegd. Echter, frustrerend was het ook. Ik bleek het effect te hebben onderschat wat dit met me deed, want het gefriemel van vreemde handen aan mijn lijf zond rechtstreekse signalen uit naar mijn kut. En mijn kut schreeuwde om meer. Veel meer. Maar tussen mijn benen vond pas enige actie plaats als Rosa en ik na middernacht samen in bed lagen.
Het ontging de dokter niet dat het vocht soms langs mijn dijen glibberde maar hij hield zich van de domme. Meer dan een kus en oppervlakkige streling over mijn lichaam gaf hij me niet. Af en toe ving ik een licht spottende blik of dubbelzinnig lachje van hem op als hij informeerde of ik alles onder controle had. Ogenschijnlijk stoïcijns wachtte hij af tot ik er zelf over zou beginnen. Want ik zou er zelf om moeten vragen, zoals hij me die allereerste dag had verteld. Nou, ik hoopte maar dat hij engelengeduld had want zover was ik nog lang niet. Ik gunde hem die triomf ook niet. Nog niet in ieder geval. Momenteel was echte seks nog een brug te ver, al fantaseerde ik er stiekem lustig op los. In gedachten neukte ik met bijna elke klant en nog vaker met de dokter, maar aan een echte stijve pik in mijn nauwe gaatje moest ik niet eens denken, hoe hevig het daar beneden ook jeukte. Voorlopig had ik genoeg aan Rosa.
<> <> <>
Ik was aan mijn derde week in het Huis begonnen toen de deur van onze slaapkamer 's nachts plotseling open vloog. De plafondlamp ging aan. Rosa lag op dat moment in een standje soixante-neuf over me heen. Haar gekmakende vingers en wulpse tong verwenden mijn hete kut terwijl ik, met mijn gezicht en handen tussen haar benen, soortgelijke handelingen bij haar verrichtte. Mijn orgasme lag onder handbereik en ik merkte dat mijn vriendin ook elk moment kon klaarkomen.
"Aha!" zei de dokter bars. "Ik had al zo'n vermoeden dat er tussen jullie iets broeide."
Ik schrok me lam en probeerde het laken te grijpen om mezelf te bedekken en onze overtreding te verhullen, wat uiteraard geen enkele zin had. De dokter was niet achterlijk. Rosa keek slechts even op en ging onverstoorbaar verder waar ze mee bezig was. Maar ik wilde niet meer en kneep mijn benen tegen elkaar. Ik voelde me op heterdaad betrapt, niet geheel onterecht natuurlijk, en schaamde me dood.
"Ga door," hijgde Rosa met een duidelijke hunkering.
"Nee, niet nu."
Ze slaakte een diepe dramatische zucht. "Dokter, je verstoort ons feestje. Kun je niet weggaan en zo meteen terugkomen als we kláár zijn?"
Ze maakte geen aanstalten om van me af te rollen. Met haar onderlijf boven mijn gezicht en haar bovenlijf op mijn buik kon ik zelf geen kant op.
"Wat denk je zelf?"
Hij bleef onbeweeglijk staan met zijn handen op zijn heupen. Niets in zijn houding of gezicht verried enige emotie. Ik kon niet ontdekken of hij woest was of het juist wel amusant vond. Zijn blik bleef ernstig en ik vreesde het eerste.
"Jij..." Hij wees naar Rosa. "Jij weet toch dat je hiermee mijn plannen doorkruist, of ben ik niet duidelijk genoeg geweest? Eerst zou Joke van mannen leren houden en een goede pik leren waarderen. Ze is hier niet om jouw kut te likken want dat brengt geen geld in het laatje. Leer je klanten maar beffen."
Ik giechelde van nervositeit want waarschijnlijk was het nu mijn beurt voor een uitbrander. In tegenstelling tot Rosa was ik daar aanzienlijk minder koelbloedig onder dan zij. Maar anders dan verwacht zweeg de dokter. Hij trok een stoel naar zich toe en ging er achterstevoren op zitten, zijn onderarmen gekruist op de rugleuning en zijn blik op ons gericht.
"Ga verder, dames".
Hè? Wat?
Ik hoorde Rosa grinniken. "Nou Jo, je hebt de baas gehoord. Schiet op voordat ik zo meteen helemaal ben afgekoeld en opgedroogd. Maak me klaar."
Ze wrong haar wijs- en middelvinger weer diep in mijn vagina en haar tong vond mijn klit. Toch was ik niet zeker van mijn zaak. Meende de dokter dit nou? Nieuwsgierig keek ik opzij. Hij schonk me een knipoog en een toegeeflijke glimlach.
"Doe je best, liefie. Laat maar eens zien wat je zonder mijn toestemming hebt bijgeleerd."
Ik hoorde het verwijt, maar ook de humor in zijn stem en dat was voor mij voldoende om me te kunnen ontspannen. Gelukkig was hij niet boos. Het verbaasde me eigenlijk dat ik me weer zo makkelijk kon overgeven aan mijn seksuele driften. In mum van tijd kreeg Rosa me weer geil en voelde ik het hoogtepunt naderen. Andersom was het niet anders. Ze was me zelfs voor en gilde als eerste haar orgasme uit. Nu ons geheimpje was ontdekt hoefden we onze seksgeluiden niet meer te dempen. Ik kwam weliswaar minder luidruchtig klaar maar deed evenmin moeite me in te houden.
Langzaam bijkomend van het geweld in mijn lijf zag ik dat de dokter van de stoel was opgestaan en zijn kleren uittrok. Zijn pik stond stijf overeind. Ik had ook niet anders verwacht. Hij gebaarde dat we in het huidige standje moesten blijven. Ik volgde hem met mijn ogen, benieuwd wat hij van plan was. Op zijn beurt hield hij mij scherp in het oog toen hij aan weerszijden van mijn hoofd en achter Rosa knielde.
"O ja," kermde ze. "Neuk me. Alsjeblieft dokter, geef me een goede beurt."
Rosa's onderlijf bevond zich nog dichtbij mijn neus terwijl de steigerende pik van de dokter nu vlak boven mijn gezicht zwiepte. Met open mond keek ik toe wat zich letterlijk slechts enkele centimeters voor mijn ogen afspeelde. Ik voelde de stoppels van zijn zak zelfs op mijn voorhoofd toen hij haar bij de heupen vastgreep. Terwijl Rosa hem jammerend aanspoorde tot meer actie zag ik de paarse eikel van de dokter langzaam in de opening van haar glinsterende kut verdwijnen. Fascinerend! Blijkbaar wilde hij dat ik elk detail goed kon zien want hij penetreerde haar zonder haast te maken tot zijn scrotum haar schaamlippen raakte. Wauw! Ik slikte mijn overtollige speeksel weg. Wat was dit spectaculair.
"Jezus Christus, dokter! Het lijkt wel alsof je paal nog harder en dikker is dan anders."
"Twee wulpse vrouwen maken me dubbel zo geil," lachte hij. "Maar je gaat me niet vertellen dat je me niet kunt hebben."
"O nee," hijgde Rosa. "Je hoort mij niet klagen. Integendeel, dit wil ik minstens driemaal per dag."
Nog steeds behoedzaam begon de dokter zijn pik in haar heen en weer te bewegen. Zijn stoten waren niet bruut genoeg naar Rosa's wensen maar hij liet zich niet opjutten. Ik snapte heus wel dat hij dit voor mij niet te heftig wilde maken. Hij wilde me niet afschrikken maar juist mijn seksuele honger verder stimuleren. Die psychologische opzet miste ook nu zijn doel niet. Het effect van hun sensuele schouwspel op mijn libido bleef niet uit want ik snakte weer naar seks. Nog meer seks. Heel veel seks. Mijn dijen weken verder van elkaar en ik kantelde mijn bekken iets omhoog in de hoop dat Rosa de hint zou begrijpen. Dat deed ze ook maar de dokter stak er onmiddellijk een stokje voor.
"Raak haar niet aan. Ik verzorg mijn meisjes zelf."
Ging hij mij straks ook neuken? Ik stelde vast dat mijn grenzen vervaagden. Ik was de schaamte voorbij. Op dit ogenblik was ik nergens meer bang voor. Dit wilde ik ook. Ik was zo godvergeten heet dat ik alles zou toestaan. Alles! Op dat moment besloot ik dat ik het niet langer passief wilde aanzien. Ik wilde meedoen in dit trio en stak mijn tong uit naar Rosa's klit. Vervolgens nam ik de ballen van de dokter in mijn rechterhand en kneedde ze.
"Dat doe je goed, liefie," kreunde hij. "Lekker."
Aan Rosa's lichaamstaal maakte ik op dat ze weer bijna klaarkwam. Zoals ze me had geleerd maakte ik het puntje van mijn tong zo spits mogelijk en plaagde haar klit ermee om haar het laatste duwtje te geven.
"O, ik kom bijna. Ik... Ik... kom."
De dokter stootte nog een paar maal stevig en diep in haar kut en kwam toen ook. Ik voelde zijn ballen verstrakken en even later sijpelde een klein beetje zaad op mijn wang. Ik kantelde mijn hoofd en probeerde mijn mond dichterbij te brengen. Blijkbaar had de dokter dat gezien want hij trok zijn verslappende lul terug en bracht zijn eikel naar mijn lippen. Nog diep onder de indruk van dit hele gebeuren, en nog steeds hunkerend, likte ik zoveel mogelijk op van de sappen die ervan af dropen. Het rook weeïg maar smaakte niet slecht. Vanuit mijn ooghoeken registreerde ik het bekende triomfantelijke lachje en de ondeugende fonkeling in zijn ogen, maar ik besteedde meer aandacht aan Rosa's kut die nu ook haar inhoud druppelsgewijs prijs gaf. De dokter schoot me te hulp door haar overeind te trekken op haar knieën met mijn hoofd er midden tussenin. Onder invloed van de zwaartekracht golfde de mengeling van sperma en vrouwengeil nu gestaag uit haar kut. Ik likte en slikte zoveel mogelijk van het goedje op hoewel een deel op mijn kin, neus en wangen terecht kwam.
"Gut Joke," lachte Rosa toen ze even later de restjes van mijn gezicht kuste. "Dit had ik nog niet achter je gezocht."
"Ik wel," zei de dokter. "Ze lust er wel pap van. Ga eens opzij, Roos. Ik heb ons meisje nog wat beloofd."
Hij knielde tussen mijn benen, hoewel zijn verschrompelde pik er niet naar uitzag dat hij me nu kon neuken. In plaats daarvan schoof hij zijn middelvinger in mijn kleddernatte kut terwijl zijn ogen zich in de mijne boorden. Ik weerstond de neiging om mijn ogen te sluiten en bleef hem strak aankijken in afwachting wat er ging gebeuren. Intussen had Rosa zich stilletjes teruggetrokken in een hoek van de kamer. Enkel nog gefocust op de dokter was ik me niet meer bewust van haar aanwezigheid. Dit moment was iets tussen hem en mij. Ik voelde zijn vinger in me bewegen, een gevoel dat me inmiddels bekend was. Hij deed er nog een vinger bij. Opeens leek het alsof zich talloze stroomstootjes zich razendsnel door mijn lichaam verspreidden. Het steeg ook naar mijn hoofd. Als alcohol, maar dan veel lekkerder.
"Ah!"
"Hoe voelt dat?"
Ik hijgde alsof ik een zware inspanning had geleverd. "Fantastisch."
Hij herhaalde hetzelfde trucje nog een paar keer en liet deze nieuwe sensatie telkens iets langer duren. Ik hapte naar adem. Mijn wangen gloeiden ervan.
"Als ik het zeg pers je, alsof je op de wc zit. Goed?"
"Maar dan plas ik misschien..."
"Je plast niet, Joke. Vertrouw me."
Ik knikte. Weer oefende hij druk uit op dat ene bijzonder gevoelige plekje in mijn vagina. Mijn G-plekje, zoals hij me later zou uitleggen. Het geheime plekje dat elke vrouw bezat, maar waarvan slechts een enkeling het bestaan wist. De dokter was één van die bevoorrechte personen die het plekje wist te vinden en de werking ervan kende. Op zijn commando nam ik een hap lucht, bolde mijn buik en perste. Om vervolgens op zijn vingers een orgasme te krijgen zoals ik dat nog nooit had beleefd. Anders dan ik gewend was via mijn klit, maar minstens zo heerlijk. Wel voelde ik nattigheid.
"Maar je zei net..."
"Dit is geen plas, liefie. Het ruikt niet naar urine, het smaakt niet als urine en het is zo helder als water. Niet alleen mannen spuiten, vrouwen kunnen dat ook."
"Echt?"
"Je hebt het net zelf bewezen," hoorde ik Rosa zeggen. Ze drukte een kus op mijn verhitte voorhoofd. "En het was geen beetje ook."
"Wauw!"
Met een blik op de wekker maakte de dokter een eind aan ons samenzijn. "Genoeg voor vandaag. Het is hoog tijd om te gaan slapen. Jij..." Hij wees ditmaal naar mij, "...slaapt tot nader order bij mij. Ik zie je zo meteen in mijn kamer."
Ik opende een lade en pakte een schoon onderbroekje.
"Wat dacht je daarmee te gaan doen, jongedame? In mijn bed wordt uitsluitend naakt geslapen."
"Maar..."
Hij zag mijn aarzeling. "Wil je me iets vragen?"
"Ga je me neuken?"
Het was niet de eerste keer dat ik deze vraag stelde, maar wel de eerste keer zonder schroom, wantrouwen of angst.
"Misschien," antwoordde hij raadselachtig. "Als je me ervan kunt overtuigen dat je er helemaal klaar voor bent."
© Fanny 2016
Mede omdat ik van lesbische verhalen houd....