Spoorloos 06 - I wanna know what love is

I want to know what love is

(Foreigner - 1984)

Londen, Pasen 1970

Besluiteloos keek Ruby door het vensterglas waar de regen in stroompjes langs sijpelde. Rillend sloeg ze haar armen over elkaar. Bah, wat een mistroostige dag en het was nog wel Pasen. Ze wipte van de ene op de andere voet en haar vingers roffelden nerveus op de mouwen van haar vestje. Ze probeerde moed te verzamelen om haar plannetje ten uitvoer te brengen. Het enige wat haar momenteel nog tegenhield om de eerste stap te zetten was de onzekerheid hoe Kian zou reageren. Het was iets wat ze nog nooit had gedaan. In theorie wist ze wat van haar verwacht werd en wat haar rol was. Nu de praktijk nog. Ze had nooit eerder zoveel drempelvrees gehad als nu.

Vanochtend vroeg had ze haar vader en Chrisje uitgezwaaid. Ze gingen Pasen vieren bij haar tante Sarah in Leeds. In eerste instantie had haar vader erop aangedrongen dat Ruby meeging maar ze had Jim ervan overtuigd dat ze vanavond echt niet gemist kon worden bij het optreden van Everest in een gerenommeerde club in Soho. Tijdens het paasweekend stond het uitgaansleven in Londen bol van de live muziek en evenementen. Elke horecagelegenheid deed zijn uiterste best om zo goed mogelijk voor de dag te komen en daarmee veel bezoekers en toeristen te trekken want de concurrentie was moordend. Wie een goed Paasweekend had mocht rekenen op een geslaagd zomerseizoen. Dat werd tenminste beweerd.

Inmiddels had Everest een bescheiden bekendheid verworven in de Londense regio. Ze hadden een kleine schare bewonderaars die elke week hun optreden in the Old Welshman bezochten. Het gevoel dat ze een eigen aanhang kregen, hun eigen fans, smaakte naar meer. Op de één of andere manier speelde Ruby daar een cruciale rol in want veel mensen bleken gecharmeerd te zijn van het jeugdige zangeresje. Sinds ze een baantje had als leerling kapster kon ze zich eindelijk beter kleden, al waren het vaak koopjes van de markt of een winkel in tweedehands spullen. Dat ze zich aantrekkelijker voelde had ervoor gezorgd dat ook haar zelfvertrouwen op het podium toenam. Wanneer ze springend en dansend het ene na het andere liedje ten gehore bracht voelde ze zich als een vis in het water. De wisselwerking met haar publiek werkte als een soort pepmiddel waar ze vleugels van kreeg. Omgekeerd werden de toeschouwers opgezweept door de energie die Ruby uitstraalde. Het hele plaatje klopte. Dit was haar droom en die wilde ze waar maken. Op het podium lag haar toekomst.

Maar het komende optreden in Soho was niet wat Ruby’s hart op dit moment sneller deed kloppen en de adrenaline door haar aderen joeg. Haar nervositeit was te wijten aan iets heel anders. Al vier maanden wachtte ze op een kans en nu de gelegenheid zich voordeed mocht ze hem niet voorbij laten gaan. Het moest er een keer van komen. Ze wierp weer een blik op de klok die kostbare tijd onverbiddelijk wegtikte. Als ze hier bleef staan gebeurde er weer niks.

Op hoop van zegen dan maar, dacht ze terwijl ze in de keuken haar zweterige handen waste. Ze trok haar rug recht en sloeg haar jas om haar schouders. Even later verschafte Ruby zich toegang tot de aangrenzende woning via de onafgesloten achterdeur. De hele woning was doodstil. Susan en Eirin waren gisteren al naar Ierland vertrokken voor familiebezoek en de onverbeterlijke langslaper lag ongetwijfeld nog in bed. Kian was thuis gebleven om dezelfde reden als Ruby. Voor Everest moest alles wijken.

In de keuken schopte Ruby haar schoenen uit en gooide haar jas over een stoelleuning. Als een dief in de nacht sloop ze door het huis naar boven, de krakende traptreden mijdend. Haar mond was droog. Ze had hiernaar verlangd maar nu het zover was kwam ze met haar gummi benen de trap bijna niet op. Eerlijk gezegd vond ze het doodeng maar het had nu lang genoeg geduurd. Ze wilde nu eindelijk wel eens zelf ervaren waar de verhalen zo sterk over uiteen liepen.

De deur van Kians kamertje piepte even. Een onmiskenbare slaaplucht kwam haar tegemoet. Ruby hield haar adem in. Had hij haar komst opgemerkt? Hij ging even verliggen maar sliep daarna ongestoord verder. Aarzelend keek ze op hem neer in het schemerige licht. Zou ze hem wekken? Ze zou er een lieve duit voor over hebben als ze het initiatief verder aan hem kon overlaten. Misschien lachte hij haar zo meteen wel uit. Stel dat hij haar afwees? Maar nu ze eenmaal hier was, was opgeven geen optie meer. Ze verzamelde al haar moed, legde twee verpakte dingetjes op het nachtkastje en begon zich geruisloos uit te kleden. Een voor een belandden haar kledingstukken naast haar voeten op het koude zeil tot ze alleen haar ondergoed nog aan had. Met bevende vingers opende ze de haakjes van haar beha. Ze liet het gevalletje langs haar armen naar beneden glijden toen ze opeens in twee blauwe ogen keek. Ze schrok zich lam. 

“Idioot! Je jaagt me de stuipen op het lijf.”

“En wat voor een lijf,” grinnikte Kian die zijn ogen ongegeneerd over haar lichaam liet dwalen. 

Hij likte zijn lippen en slikte. Ze zag zijn adamsappel bewegen.

“Stiekemerd.”

“Wie? Ik...? Wie sluipt er als een inbreker door het huis?”

Met haar armen voor haar borsten geslagen bleef Ruby staan. Ze durfde niet meer voor of achteruit. Wat moest ze nu doen? Wat werd er van haar verwacht? Verdomme, hoe groen kon ze zijn? Ze verwenste haar eigen onervarenheid. Hoe deden andere meiden zoiets? Iedereen vertelde de wildste verhalen over seks maar ze had nog nooit gehoord hoe je je de eerste keer diende te gedragen.

“Kom,” zei Kian. 

Hij wenkte en sloeg de dekens voor haar open maar Ruby bleef stokstijf staan. Niet omdat ze preuts was. Ze had geen teer zieltje en was evenmin onwetend. In menig gezin in Bethnal Green lagen de pornoblaadjes openlijk op de keukentafel en speelden seks en prostitutie zich op elke hoek van de straat af. Toen ze zes was had ze voor het eerst een hoer en haar klant gadegeslagen die hun toevlucht hadden gezocht in een steegje. Het was niet de laatste keer geweest. Ook als ze met de band ergens speelde zag ze dat toiletten, donkere portieken, bezemkasten, bomen en struiken, parkeerplaatsen en auto's veelvuldig voor dit doel werden gebruikt. Haar eigen vrienden vormden geen uitzondering op die regel. Ook Kian had jarenlang de katjes graag in het donker geknepen. Soms wist hij dat ze stiekem toekeek want dan knipoogde hij grijnzend in haar richting. Sinds die memorabele nacht in het Savoy Hotel had hij echter geen andere vrouw meer aangeraakt. Maar haar ook niet!

Waarschijnlijk was zij de enige tiener in deze buurt die nog maagd was. Omdat Kian tot nu toe niets had ondernomen om daar een eind aan te maken nam ze nu zelf het initiatief om dat stukje onbekend terrein te ontdekken. Maar nu ze naast zijn bed stond zakte de moed haar in de schoenen. De eerste keer deed pijn had ze begrepen, maar over de mate van pijn tastte ze in het duister, evenals de hoeveelheid bloed. Waar moest ze rekening mee houden? Een paar druppels? Of kon ze wel een handdoek gebruiken?

"Ik bijt niet,” probeerde Kian haar gerust te stellen. “Als je daar blijft staan vat je kou.”

Bibberend zette ze een stapje in zijn richting. “S… sorry. Ik weet niet wat me opeens bezielt.”

“Ik wel. Je hebt geen ervaring en dat laten we nog even zo.”

“Maar… maar er is helemaal niemand thuis! Zo'n kans krijgen we nooit meer."

“Klein verwend nest! Wat wil je dat ik doe?”

“Ik wil dat je me neukt want ik wil niet wachten tot ik veertig ben.”

Hij schudde lachend zijn hoofd. “Dat laatste is een extreme overschatting van mijn zelfbeheersing. Maar als je met me wil slapen kan dat, met de nadruk op slápen.”

“Je meent het!” 

“Je bent doodsbenauwd, meisje.”

"Nee hoor," ontkende ze overmoedig.

Vliegensvlug stroopte ze het slipje van haar billen en schopte het onhandig in een hoek. Met gemengde gevoelens en samengeknepen dijen kroop ze naast hem in het smalle eenpersoons bed. Het was warm onder de dekens. Veel te warm. Hoe hield hij het toch altijd zo lang uit in bed?

Toen ze merkte dat hij volkomen naakt was kreeg ze acuut spijt van haar onbezonnen daad. Zijn pik was stijf. O god! Hij was groter dan ze dacht. Wat nu? Hij zou toch niet meteen...?

“Vergeet niet te ademen,” fluisterde Kian in haar oor toen hij een arm om haar schouders sloeg en de andere om haar middel. Zorgvuldig ontweek hij haar erogene zones maar kon niet voorkomen dat zijn erectie tegen haar huid drukte.

"Je bent prachtig," mompelde Kian. "En lief."

“Je steekt de draak met me,” mopperde ze.

"Nee, ik zie dat je bloednerveus bent maar er gebeurt heus niets wat we niet willen. En dat geldt zowel voor jou als voor mij."

Ruby liet de lucht langzaam uit haar longen ontsnappen en wenste dat ze haar hart kon laten ophouden met bonken. Wat was ze ontzettend knullig. Ze vertrouwde Kian. Hij zou haar geen pijn doen. Waarom deed ze dan zo krampachtig? Maar het voelde onwennig, zelfs angstaanjagend, om zo bloot tegen hem aan te moeten liggen omdat zijn bed geen ruimte bood om een beetje afstand te houden. Het gevoel van zijn klamme huid tegen de hare, en met name zijn harde piemel, veroorzaakte een enorme mentale blokkade. De spieren in haar lijf stonden zo strak als maximaal gespannen snaren van een gitaar. Eén verkeerde beweging en ze zouden knappen.

Waarom kon ze zich niet relaxt gedragen? Waarom kon ze het niet gewoon laten gebeuren alsof het de normaalste zaak van de wereld was? Want seks behoorde normaal te zijn. Iedereen deed het. Alleen zij niet. Zelfs nu ze samen in bed lagen, zo bloot als op de dag van hun geboorte, kon ze niet inschatten of Kian dit wel wilde. Met haar.

Oké, ze waren dol op elkaar, daarover bestond geen twijfel. Sinds hun eerste zoen waren er velen gevolgd en Kian had geen serieuze pogingen meer gedaan om een ander meisje te versieren. Ruby toonde op haar beurt geen belangstelling voor andere jongens. Ze hadden vooral oog voor elkaar en gedroegen zich als elk ander verliefd stel, maar het woord 'verkering' was niet gevallen. Ook het beroemde L-woord, liefde, durfde geen van beide in de mond te nemen. Want dergelijke uitspraken schiepen verwachtingen waarvan ze zich afvroegen of ze die wel waar konden maken. Wilden ze zulke verregaande beloftes uitspreken als ze niet eens wisten of ze deze vorm van vriendschap 'met een beetje meer' op de lange termijn zouden volhouden? In hun directe omgeving zagen ze hoe vaak jonge mensen van partner wisselden of hun relatie verbraken, hoe ogenschijnlijk brave huisvaders en -moeders echtbreuk pleegden, hoe één van de echtelieden er soms met de noorderzon vandoor ging en hoe in volle overtuiging gesloten huwelijken strandden in een pijnlijke echtscheiding. Tegenslag kon mensen uit elkaar drijven. Of alcoholisme, fysiek geweld, ziekte, psychische problemen, armoede en werkeloosheid.

Liefde duurde niet altijd levenslang. En wat was het verschil tussen verliefdheid en liefde? Bestond 'de ware' liefde eigenlijk wel? Of was dat toch iets tijdelijks dat na verloop van tijd verzandde in de gewoonte om bij elkaar te blijven, in sleur en het onvermogen om daarin verandering te brengen?

Ruby wist uit welk hout Kian gesneden was, maar hij kende zichzelf ook. Het aantal meisjesharten dat hij had gebroken was niet meer te tellen. In de omgang met vrouwen was hij wispelturig en onvoorspelbaar. Meestal konden ze hem slechts kortdurend boeien. Ruby was hem daarentegen dierbaar, daarover bestond geen misverstand. Hij wilde haar niet kwetsen maar hij kon haar naar eer en geweten ook geen eeuwige trouw beloven. Eeuwig duurde namelijk wel erg lang. Gelukkig begrepen ze dat van elkaar zonder er veel woorden aan te wijden. Ook Ruby durfde niet te beweren dat Kian de man van haar dromen was met wie ze samen oud wilde worden. 

Ze waren beiden nog zo jong, veel te jong om zich nu al te willen binden, aan wie dan ook. Daarom was vriendschap vooralsnog een vertrouwde en veilige basis om uiting te geven aan hun gevoelens en verlangens. In die hoedanigheid hoefden ze elkaar niet veel te beloven en weinig van elkaar te verwachten. Ze leefden in het nu. Wat de toekomst in petto had zouden ze dan wel zien. Hun band was sterk, daar waren ze het in ieder geval over eens. Hun vriendschap zou stand houden, maar of de vlinders in hun buik de tand des tijds zouden overleven was koffiedik kijken.

Lichamelijke aantrekkingskracht trok zich echter niets aan van de aard van hun relatie. Vriendschap of verliefdheid, bij elke zoen en elke aanraking verlangden ze allebei naar meer. Een paar weken geleden waren ze samen op een gammele, door Kian opgeknapte motor naar de Engelse zuidkust gereden. De noordwesten wind was guur maar Kian's Ierse bloed trok hem naar de ruige zee, de rotsen en het strand die hij in de stad zo miste. 

Afgezien van een passerend groepje ruiters en een paar wandelaars waren ze alleen. Na de aanvankelijk uitgelaten stemming, waarin ze elkaar najoegen als jonge honden, sloeg de sfeer om. Ruby ging even zitten om het zand uit haar schoenen te laten lopen en Kian maakte van die gelegenheid gebruik om haar achterover in het gras te duwen. Ze kusten elkaar langdurig terwijl zijn armen haar op een aangename manier gevangen hielden. Ze spraken geen woord maar hun ogen waren veelzeggend genoeg. 

Op een bepaald moment gleed zijn hand onder haar jas en streelde hij haar rug. Eerst nog over haar truitje heen, daarna behoedzaam eronder. Ze stond toe dat hij haar beha losmaakte en zachtjes in haar tepels kneep. Het schurende zand tussen zijn vingers nam ze amper waar. Haar hele huid gloeide onder zijn aanraking. Ze voelde hoe een smeulend vlammetje in haar binnenste geleidelijk oplaaide tot een vurig verlangen. Hun zoenen werden hartstochtelijker. Ze las de hunkering van zijn gezicht. Zijn ademhaling versnelde. De aderen in zijn hals klopten. De bult in zijn broek drukte tegen haar heup en liet geen twijfel bestaan over de toestand waarin hij zich bevond. Zelf was ze niet minder geil dan hij. 

Toen zijn vingers de naden van haar spijkerbroek volgden in de richting van haar kruis verloor Ruby bijna haar verstand. Sinds de vonk tussen hen beiden vlam had gevat hadden ze vaker dergelijke verkennende momenten ervaren, maar Kian bleef zich als een gentleman gedragen. De man die seks tot levensstijl had verheven nam opeens vrijwillig genoegen met een platonische relatie.

Op dat moment op het strand zou het vanzelf zijn gegaan. De volgende stap was niet zo moeilijk te nemen, zelfs niet in de buitenlucht. Er waren een aantal inhammen tussen de witte krijtrotsen waar ze zich redelijk ongezien konden terugtrekken. Maar Kian schudde zijn hoofd toen Ruby kenbaar maakte meer te willen. 

“Nee meisje, niet nu. Niet hier."

Ruby zuchtte melodramatisch. "Als je nog lang wacht word ik een museumstuk, de enige onbevlekte maagd van Bethnal Green."

Hij lachte. "Dat ben je al. Er wonen namelijk geen maagden in Bethnal Green, alleen hoeren. Jij bent de enige uitzondering."

"Hoe lang laat je me nog wachten?" 

Ruby maakte zich los uit zijn omhelzing en klopte tevergeefs het zand van haar kleren. Ergens blafte een hond. Ze keek peinzend naar de witte koppen op de golven, gebroken schelpen op het strand, hier en daar wat zwerfafval, aangespoeld wrakhout op een zandbank, krijsende meeuwen die boven de branding cirkelden, dreigende wolken die straks ongetwijfeld regen brachten, in de verte een containerschip op weg naar het vasteland. 

Ze voelde een arm om haar schouder, warme lippen op haar wang. Ze draaide haar gezicht naar hem toe en keek in zijn ernstige blauwe ogen.

"Het gebeurt pas als je er klaar voor bent."

"Ik ben er klaar voor."

"Dat ben je niet."

"En dat bepaal jij?"

"Inderdaad. Dat bepaal ik want je bedeelt mij een belangrijke rol toe. Ik wil geen herinnering creëren aan een stinkend toilet of de versleten achterbank van een auto. Als het aan mij ligt wordt je eerste keer een prettige en bijzondere ervaring. Ik wil op zijn minst genoeg tijd voor je kunnen uittrekken en me ongestoord weten."

"Nou, dat zie ik de komende jaren niet gebeuren."

"Natuurlijk wel," glimlachte hij. "Je bent veel te ongeduldig, meisje. Geloof me, het wachten loont."

Wat Ruby nog het meeste dwars zat was dat Kian tientallen seksuele relaties en een veelvoud aan eenmalige avontuurtjes had gehad. Een platonische relatie was nooit eerder in zijn vocabulaire voorgekomen. Miste hij het lichamelijk contact niet? Een jonge vent had voortdurend behoefte aan seks, toch? Kian herhaalde telkens dat seks niet het belangrijkste was maar toch was ze bang dat hij zijn interesse in haar verloor als het te lang duurde. Of vice versa. Verdomme, ze was zelf toch ook geen robot? Ze wilde het even graag als hij. Waarom deed hij nou zo moeilijk?

Ze draaide zich als een lepeltje in de curve van zijn sproetige lijf en voelde dat zijn erectie was verdwenen. Zie je wel? Ze was niet eens in staat zijn opwinding in stand te houden. Waarschijnlijk vond hij haar niet eens aantrekkelijk of ze pakte het verkeerd aan. Maar hoe moest ze het dan wel doen?

Na een paar minuten gaf ze het piekeren op. Misschien was het beter gewoon vrienden te blijven. Seks maakte hun relatie onnodig ingewikkeld. Hoewel ze van zijn liefkozingen genoot maakte het haar ook onzeker. Haar oogleden werden langzaam zwaarder onder invloed van het halfduister en de warmte onder de dekens, maar ook omdat ze afgelopen nacht weinig had geslapen. Ze luisterde naar de ongewone stilte in huis. Het enige geluid was het eentonige tikken van de regen tegen het raam en Kian's regelmatige ademhaling in haar nek. Sliep hij weer? 

“Kian?” 

Geen antwoord. Nou, dan niet. Ze sloot haar ogen en gaf zich over aan het lome gevoel in haar lijf.

Kennelijk was Ruby ongewild ingedut want ze schrok wakker toen Kian zachtjes aan haar haren friemelde. Zijn lippen kusten haar schouder. De licht schurende sensatie van zijn ongeschoren kin langs haar huid vond ze niet onprettig. Om dit zalige moment zo lang mogelijk vast te houden hield ze haar ogen gesloten en verroerde ze zich niet. Rustig wachtte ze af wat hij verder zou ondernemen. Óf hij iets zou ondernemen.

Lang werd haar geduld niet op de proef gesteld. Kian's vingers gingen voorzichtig op onderzoek uit. Teder streelde hij eerst haar arm, daarna haar rug. Hij gleed langs haar wervelkolom omlaag, beroerde even haar billen en ging daarna weer omhoog. Het was bijzonder ontspannend en aangenaam. Als een spinnend katje liet ze zich verwennen.

Toen Kian plotseling ophield keek ze over haar schouder. Een ondeugende twinkeling in zijn ogen maakte opeens het een en ander duidelijk.

“Jij mispunt,” schold ze. “Je wist dat ik vandaag zou komen, hè?”

Zijn lippen verbreedden zich tot een grijns. “Ik ken je toch? Je bent net zo voorspelbaar als de Engelse regen.”

“Je sliep helemaal niet.” 

Quasi verontwaardigd pakte Ruby het hoofdkussen en sloeg een paar keer op hem in. Lachend verdedigde Kian zich. Toen hij haar even later vastgreep was de ongemakkelijke sfeer verdwenen. Ze lag plat op haar rug. Kian lag naast haar op zijn zij, steunend op zijn elleboog. Ruby sloeg haar armen om zijn nek en trok zijn hoofd naar zich toe. Eerst vonden hun lippen elkaar, meteen daarna hun tongen. Toen hij tegelijkertijd haar borsten betastte veroorzaakte dat nog meer kriebels in haar onderbuik.

“Waar wacht je op?” verzuchtte ze.

“Op jou.”

“Maar…”

“Ssst… Vertrouw me.”

Ruby sloeg de plank helemaal mis. Haar aanname dat ze niet tot Kian's seksuele verbeelding sprak was absoluut niet het geval. Integendeel, soms deed zijn arm pijn van het vele rukken als hij in de beslotenheid van de bad- of slaapkamer zijn wilde fantasieën op haar losliet. Met toenemende opwinding keek hij uit naar het moment dat hij alle kleding van haar lichaam mocht pellen en ze zich aan hem zou tonen zoals de natuur haar had geschapen. 

Aan de andere kant wist hij dat hij niets mocht overhaasten. Ruby kon het weliswaar prima met de meeste mannen vinden, maar ze had niet de geringste fysieke ervaring met jongens en daarom wilde Kian best nog een tijdje wachten. Nog niet zo lang geleden had hij haar nog als een klein meisje beschouwd en hij nam rustig de tijd om te wennen aan de vrouwelijke versie. Als zijn libido hem niet plaagde wilde hij eigenlijk niets liever dan alleen naar haar kijken en zich verbazen. In sommige opzichten was ze nog zo puur en onbedorven dat hij zich bijna schuldig voelde om haar dat te willen ontnemen. Maar dat die dag zou komen, daar twijfelde hij niet aan.

Aanvankelijk had Kian toegezegd om met zijn moeder en zusje mee te gaan naar Ierland. Het Everest optreden in Soho was nog niet definitief en hij wilde dolgraag weer eens naar zijn geboortedorp aan de Ierse westkust. Maar toen hij hoorde dat ook Ruby's vader plannen had om de paasdagen bij familie door te brengen bedacht hij zich onmiddellijk. Zo'n unieke mogelijkheid zou zich niet snel herhalen. Van Ruby's gezicht had hij afgelezen dat zij precies hetzelfde dacht. Met een beetje geluk hoefde hij niet eens zelf het initiatief te nemen.

Hij kreeg gelijk. Glimlachend hoorde hij een uur geleden de achterdeur opengaan, gevolgd door nauwelijks hoorbare voetstappen op de trap en het piepen van zijn deur. Het was typisch iets voor haar om zelf condooms mee te brengen. Altijd voorbereid. Vergat ze ooit wel eens iets? 

Zijn lichaam reageerde onmiddellijk toen ze zich trillend van de zenuwen uitkleedde. Het was hem niet ontgaan dat ze een mooi figuurtje had, maar wat hij nu mocht aanschouwen overtrof zijn stoutste verwachtingen. Hoewel ze iets te mager was en haar kinderlijke kenmerken nog niet helemaal waren verdwenen, bezat ze het meest perfecte paar borsten dat hij ooit van dichtbij had gezien, verpakt in een egaal blanke huid met dieproze puntige tepels die parmantig in zijn richting wezen voordat haar armen ze weer bedekten.

Kian kon nauwelijks geloven dat ze nu in zijn armen lag, haar blonde haren uitgewaaierd op het kussen. Ze rook naar goedkope zeep. Afwachtend keek ze hem aan met blosjes op haar wangen en een glanzende blik in haar groene ogen. Haar mond was half geopend. Omdat ze diep in- en uitademde bewoog haar bovenlijf licht op en neer. Hij probeerde niet al te wellustig naar haar boezem te kijken die zijn hart en pik nog harder deed kloppen. Hou je hoofd erbij, prentte hij zichzelf in. Vandaag mocht hij niet laten leiden door zijn eigen driften, anders ging hij misschien te snel tot actie over. Ruby was nog maagd. Haar wensen en genot hadden voorrang, al had zich intussen zoveel bloed in zijn kruis verzameld dat zijn zak pijnlijk strak trok.

"Doe het, Kian," fluisterde ze. "Maak een vrouw van me."

Die woorden alleen deden hem al bijna klaarkomen. Opnieuw maande hij zichzelf tot kalmte. Afkoelen, dacht hij, en trapte de dekens naar het voeteneinde. Hij probeerde niet te kijken naar haar ingevallen buik, de knokige heupen en de kortgeknipte haartjes op haar heuveltje, maar zijn blik werd er als een magneet naartoe getrokken. Had ze werkelijk de kappersschaar gehanteerd om haar schaamhaar te kortwieken? Dat wilde hij haar wel eens zien doen.

"Lieve schat, alsjeblieft," hoorde hij haar fluisteren. "Ik ben zo geil."

Er bewoog iets langs zijn stijve. Haar vingers. 

"Nog niet," zei hij terwijl hij zachtjes haar pols beetpakte en haar hand verplaatste. "Als je er zo meteen lol aan wilt beleven moet je hem nu even met rust laten."

Ze giechelde meisjesachtig. "Oké."

Kian zag hoe ze aarzelend haar benen een stukje spreidde. Jezus, dacht hij, en richtte zijn blik op de half gesloten gordijnen omdat hij zijn hoogtepunt voelde naderen. Denk aan iets anders. Het regent. Het is koud buiten. Pasen. Vanmiddag repeteren met Ravish, Mitch en Dave. Optreden in Soho. Welke nummers gaan we spelen?

Het volgende moment voelde hij haar warme armen om zijn nek. Ze trok hem naar zich toe. Haar lippen zochten zijn mond. Ze kusten elkaar met nog meer passie dan ze tot nu toe hadden ervaren. Kian merkte hoe ze zich naar hem toe draaide, dichter tegen hem aan schurkte en een been over zijn heup legde zodat haar poesje gedurende een seconde langs zijn kruis wreef. Nog even en ze dreef hem tot waanzin. 

"Nu," hijgde Ruby. "Ik wil je."

Ze dreigde de regie van hem over te nemen maar dat was de bedoeling niet. Kian had al maanden geleden bedacht hoe hij dit zo pijnloos, en tegelijkertijd zo geil mogelijk voor haar kon maken en daaruit was een weloverwogen aanpak ontstaan. Maar tijdens de uitvoering moest hij wel zelf de controle over de gang van zaken houden. Hij was immers degene met ruime ervaring, niet zij. Daarom duwde hij haar met zachte dwang terug in het kussen. Ze protesteerde gelukkig niet maar keek hem verwachtingsvol aan. Hij kon geen spoortje nervositeit meer ontdekken. Goed zo.

"Als ik je pijn doe moet je het zeggen," zei hij. "Dan stop ik."

Ruby knikte. "Wat moet ik doen?"

"Niet nadenken, niet schrap zetten. Hoe meer je ontspant, hoe makkelijker het gaat, oké?"

Haar hand bewoog naar het nachtkastje, waarop ze hem een condoom aanreikte. Met zijn tanden trok hij de verpakking open en rolde het rubbertje routineus over zijn ongekend harde lid. Nieuwsgierig sloeg ze hem daarbij gade.

Als vanzelf weken haar knieën uiteen zodat hij zijn positie tussen haar benen kon innemen. Heel even bekeek hij haar vochtige pruimpje. Mijn god, wat een heerlijke meid! Het liefst had hij haar nu meteen geneukt. Met de grootste moeite wist hij zich in te houden want hij moest zijn verstand blijven gebruiken. Zijn lul kwam later pas aan bod. Eerst liet hij zijn handen brutaal over haar lichaam glijden en hield hij nauwlettend in de gaten of hij daarmee geen schrikreactie teweeg bracht. Tenslotte was ze nooit door een man zo vrijpostig aangeraakt en bekeken. Vanaf de buitenkant van haar benen bewoog hij omhoog naar haar heupen, haar taille en haar borsten. Hij omvatte ze nu met beide handen, kneedde ze en nam haar tepels tussen duim en wijsvinger. Langzaam voerde hij de kracht in zijn knijpende vingers op.

Ze rolde met haar ogen. "Lekker," verzuchtte ze. 

Zijn handen vervolgden hun weg langs haar borstbeen in de richting van haar navel en buik om tenslotte, heel behoedzaam, het einddoel tussen haar benen te bereiken.

"Ga door," moedigde ze hem hijgend aan. "Ga alsjeblieft door."

Glimlachend registreerde Kian Ruby's reacties. Tot zover verliep alles naar wens, al had hij de grens van zijn eigen geduld bijna bereikt. Nog even. Nog een paar stappen te nemen voor ze samen de eindsprint konden inzetten.

Hij was linkshandig, daarom legde hij zijn rechterhand op haar buik en bedekte met de linker haar intiemste plekje. Hij moest weten of ze nat genoeg was om hem te ontvangen. Langzaam drong zijn middelvinger tussen haar schaamlippen. Ruby sloot daarop haar ogen, kantelde haar hoofd achterover en haar vingers grepen in het onderlaken. Een lange zucht ontsnapte aan haar lippen. Toen Kian voorzichtig haar spleetje verkende en even haar klitje plaagde sidderde ze van genot.

"Doe het," klonk het smekend. "Maak me alsjeblief klaar."

"Zo meteen," beloofde hij.

Kian verplaatste zijn vinger naar de ingang van haar vagina en penetreerde haar stukje bij beetje tot hij niet verder kon. Kreunend en kronkelend liet ze het gebeuren. Hij vond wat hij al vermoedde. Ze was nog erg nauw, al hadden haar eigen vingers dit plekje ongetwijfeld al verkend. Als gezonde jonge vrouw masturbeerde ze waarschijnlijk al een paar jaar. Hij vroeg zich heimelijk af of ze daarbij ook voorwerpen gebruikte maar stelde die vraag niet. Het maakte weinig verschil.

"Ki...an!"

Ze was geil, ze was nat. Normaliter zou Kian dat voldoende hebben gevonden, maar voor een eerste ervaring kon ze wat hem betreft niet nat en geil genoeg zijn. Daarom besloot hij over te gaan tot plan B. Hij plaatste zijn handen naast haar lichaam op het matras, boog over haar heen en duwde zijn kruis tegen haar onderbuik. Een fractie van een seconde hield ze haar adem in. Ze vond het spannend, maar dat was niet erg. Hij ook.

Met zijn volle gewicht ging hij op haar liggen. Zijn lange haren vielen naast haar hoofd. Verbaasd keek ze hem aan toen hij haar hele gezicht met kleine kusjes bedekte. Geleidelijk breidde hij het terrein uit, likte haar oorlelletjes, kuste haar hals en ging op die manier verder naar beneden tot hij bij haar borsten kwam. Opnieuw bewonderde hij de beide heuvels, nam beurtelings haar tepels tussen zijn lippen, likte ze met het puntje van zijn tong, beet er zachtjes in en zoog erop tot haar handen pijnlijk in zijn haren klauwden.

"Je maakt me gek," riep ze. "Waarom neuk je me niet? Ik wil dat je me neukt."

Weer zocht zijn hand het hete plekje tussen haar benen op. Ditmaal ging hij voortvarender tewerk en liet zijn vaardige vingers meteen hun lustopwekkende werk voortzetten door haar klitje te vingeren en haar daarmee op de rand van een orgasme te brengen. Ruby vloekte, smeekte, kermde, zuchtte, kreunde, jammerde en gilde dat hij nu echt niet meer mocht stoppen. Ze was er bijna. 

Maar juist daar had hij op gewacht. Op dat moment richtte hij zich op, knielde weer tussen haar benen, bracht zijn middelvinger in haar druipende schede om dat ene speciale plekje op te zoeken. 

"Godverdomme...! Neuk me, pestkop! Nu!"

Kian grinnikte toen hij de laatste fase van zijn strategie ten uitvoer bracht. Hij sloot zijn mond over haar schaamlippen en likte haar lustknopje vakkundig en doelgericht terwijl zijn vingertop haar G-spot stevig masseerde. Hij zag en voelde hoe de orgastische spasmen door haar lijf trokken en haar sappen over zijn kin en hand stroomden terwijl ze een aantal hoge gilletjes slaakte. Zweet deed haar huid glimmen. Natter en geiler dan nu zou ze niet worden, dus moest hij snel handelen. Veel langer hield hij het zelf ook niet meer uit. Zijn pik dreigde uit zijn velletje te barsten bij dit sensuele schouwspel.

Hij telde in stilte tot tien. Lang genoeg om haar orgasme te laten uitrazen maar niet lang genoeg om daarvan te herstellen. Terwijl Ruby nog half in een roes verkeerde haakte hij zijn armen in haar knieholtes en boog zich deels over haar heen. Ze was inderdaad krap maar toch glibberde zijn eikel zonder al teveel weerstand in de diepte van haar onderbuik. Hij voelde haar billen zelfs tegen zijn ballen. Dat was beter dan hij had gehoopt en verwacht.

"Au!"

"Pijn?" vroeg Kian. Hij durfde zich niet meer te bewegen.

Ruby sperde haar ogen wijd open. "Ja... Nee... Ik eh... Pffff... Het gaat wel."

"Moet ik stoppen?"

Ze keek een beetje wezenloos langs haar lichaam naar beneden en scheen nu pas te beseffen wat hij had gedaan.

"Jezus Christus Maria!"

"Wat is er?"

"Waarom heb je hier zo lang mee gewacht? Waarom wist ik dit niet? Dit... Dit voelt... hemels."

"Dus...?" 

"Neuk me dan ook eindelijk!"

Kian zuchtte opgelucht. Zachtjes bewoog hij een beetje heen en weer, lettend op Ruby's reactie. Maar al gauw moedigde ze hem aan tot meer en sneller. Veel had hij haar echter niet meer te bieden. Het langdurige voorspel in combinatie met zijn getergde uithoudingsvermogen resulteerde in een kort maar hevig samenspel. Al na een paar keer stoten spoot zijn zaad in het condoom. Zijn verontschuldigingen werden door Ruby vrolijk weggewuifd. Ze hadden immers nog tot morgenavond voordat haar vader en broertje weer thuis zouden komen.

"Je wilt vannacht toch wel bij me slapen?" vroeg ze ondeugend. "Met de nadruk op slápen."

"Probeer me maar eens weg te sturen," lachte hij.

Een half uur later keek Kian vertederd naar de slapende jonge vrouw in zijn armen. Hij kon het niet onder woorden brengen. Bestond er iets wat het intense geluk, dat hij samen met haar ervoer, nog kon overstijgen? Zou hij ooit een vrouw leren kennen die zijn hart nóg meer deed jubelen dan Ruby? Hij kon het zich niet voorstellen.

Het was nog te voorbarig om over diepere gevoelens te praten. Ruby's leventje moest nog vorm krijgen. Ze had zoveel plannen, zoveel wensen, zoveel dromen voor de toekomst. Daarin kwam hij slechts terloops voor. Maar hij had genoeg tijd en geduld. Voorlopig was hij tevreden met haar 'vriendschap'. Een vriendschap die gaandeweg verdacht veel op een liefdesrelatie ging lijken. Maar goed, als er geen gekke dingen gebeurden en ze over een paar jaar nog steeds zulke dikke maatjes waren, zou hij eens polsen hoe ze dan tegen hun vriendschap aankeek. Misschien... Ach ja, hij moest het afwachten. Tenslotte kon niemand in de toekomst kijken.

<> <> <>

Dezelfde avond werd het optreden van Everest een overweldigend succes. De portiers moesten op een gegeven moment nieuwe bezoekers de toegang tot de club weigeren omdat het gedrang te groot dreigde te worden. Wie binnen was mocht zich gelukkig prijzen omdat hij getuige was van een uniek spektakel. Alle ogen waren op het kleine podium gericht waar Ruby danste en zong dat het een lust was voor oog en oor. Haar hoge tonen waren nog nooit zo hoog, haar show uitzinniger dan ooit en de tomeloze energie die ze uitstraalde bleek niet alleen aanstekelijk te werken op Kian, Ravish, Mitch en Dave, maar ook op het veelkoppige publiek. Door de wisselwerking met de menigte liet ze zich opzwepen. Ze draaide met haar heupen, zwierde met haar rok, lonkte met haar ogen, flirtte met het publiek en zong haar teksten met volle overtuiging. 

“Als er een talentscout in de zaal is, tekenen we volgende week een platencontract,” juichte Dave nadat het applaus was verstomd. “Allemachtig wat een avond. Ruby, waar haal je de energie vandaan om jezelf zo te overtreffen?”

Spontaan sloeg hij een arm om haar schouders en drukte een klapzoen op haar wang.

Ruby straalde. “Ik weet het niet hoor. Ik kon wel high zijn, zo oppermachtig voel ik me.”

“Geef me de naam van die drug, dan leg ik een voorraadje aan.”

"Seks," zei Ravish. "Bij zowel Kian als Ruby is dit weekend niemand thuis. Je denkt toch niet dat die twee tortelduifjes apart slapen, of wel?"

"Is Kian wel goed genoeg in bed, Ruby?" vroeg Mitch plagend. 

Ruby was het stoere taalgebruik van haar vrienden wel gewend. Vooral als ze gedronken hadden was het niveau niet bijster hoog.

"Dat moeten jullie onderling maar uitvinden. Misschien wordt het nog wat tussen jullie."

De mannen barstten in lachen uit. 

"Met Kian? No way," zei Mitch.

"Zonder gekheid, Ruby," begon zijn broer Dave. "Als je buurman je niet bevredigt stel ik me wel beschikbaar voor een sekslesje. Of meer..."

"Denk je dat ik je nog wat kan leren dan?" grapte ze.

"Kan Ruby lekker pijpen, Kian?" wilde Mitch weten. "Slikt ze ook?"

Kian verslikte zich bijna in zijn whiskey. "Verwacht je dat ik zeg dat jullie dat onderling moeten uitvinden? Dan moet ik je helaas teleurstellen."

"Dat mag ze toch zeker zelf beslissen?"

"Ja," zei Ruby. "En ik beslis dat ik jou in ieder geval niet in mijn mond neem."

"Laat dat arme kind met rust," bemoeide Ravish zich ermee. "Het grote voordeel van Kian's monogame gedrag is dat wij meer keus hebben. Kijk eens, in die hoek achterin staan een stel meiden waar mijn lul bij voorbaat enthousiast van wordt."

Terwijl iedereen lachte en het vijftal hun droge kelen smeerde met de glazen bier die hen werden aangereikt, mengde de eigenaar van de club zich in het gezelschap.

“Mijn complimenten, jongens. Ik heb zelden zo’n goeie amateurband gezien. Kan ik jullie binnenkort nog eens boeken?”

Ravish wilde gretig toehappen maar Ruby was hem voor.
“Dat wordt moeilijk,” zei ze met een bedenkelijk gezicht terwijl ze een sigaret van Dave aannam. “We zitten al vol tot half september. Maar voor een goede prijs valt er misschien iets te regelen.” 

Ze nam een trek van haar sigaret en draaide zich om. “Even naar de wc.”

De mannen hielden wijselijk hun mond als Ruby onderhandelde. Met haar lieve snoetje en raffinement wist ze meestal meer voor elkaar te krijgen dan zij.

Toen Ruby zich weer bij hen voegde was de clubeigenaar uit het zicht verdwenen.

“Ja, gekke Henkie,” reageerde Ruby op hun vragen. “Moet je zien hoe goed deze tent vanavond draait. Het bier is niet aan te slepen, vooral dankzij ons. Als die gozer dit wil herhalen zal hij meer moeten dokken dan de lullige twintig pond die we vandaag krijgen.”

“Maar waarom zei je dat we volgeboekt zijn?” vroeg Mitch. “Het zomerseizoen is pas half ingevuld. Een beetje is nog altijd meer dan niks.”

Ruby vond dat ze niet langer akkoord moesten gaan met een appel en een ei. Wie met dat lage niveau genoegen bleef nemen bereikte volgens haar nooit meer dan dat. Maar helaas was ze de enige met die mening.
“Geen paniek, schat. Zie je die mensen hier? Hoeveel zouden het er zijn? Een paar honderd? Die gaan morgen allemaal rondbazuinen welke fantastische band ze hebben gezien. Let maar eens op, over een paar weken hebben we een volle agenda.”

“Denk je echt?” 

Ruby knikte stellig. “Kom, we doen nog een toegift voordat jullie teveel drank achter de kiezen hebben. Ik wil er zeker van zijn dat niemand hier de naam Everest vergeet.”

Toen ze ver na middernacht hun instrumenten inlaadden had Ruby dertig pond te verdelen, een schriftelijke toezegging voor nog eens vijftig op een andere datum en drie telefoonnummers van mensen die Everest wilden boeken op een feestje of bruiloft.

"Dat begint ergens op te lijken," zei ze. "Ik geef ons nog een jaar, dan staan we bij Top of the Pops."

© Fanny

Spoorloos 05 - You're my best friend

Spoorloos 07 - You can't always get what you want

Plaats reactie